ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พึ่ง ๑ '

    พึ่ง ๑  หมายถึง ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ

    (สํา) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือเอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.

  • พึ่งพา

    ก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.

  • พึ่งพิง

    ก. พักพิงอาศัย.

  • พึ่งลำแข้งตัวเอง

    (สํา) ก. ช่วยตนเอง, อาศัยลําแข้งตัวเอง ก็ว่า.

  • พึ่ง ๒

    ว. คําช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่นเขาพึ่งไป, เพิ่งก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิกหรือ เพ่อ ก็ว่า.

  • พึ่บ, พึ่บพั่บ

    ว. ทันทีทันใด เช่น ไฟลุกพึ่บ ลุกกันพึ่บพั่บ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงนกกระพือปีกเป็นต้น.

  • พึ่บ, พึ่บพั่บ

    ว. ทันทีทันใด เช่น ไฟลุกพึ่บ ลุกกันพึ่บพั่บ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงนกกระพือปีกเป็นต้น.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒